Podział dochodu narodowego na spożycie i akumulację należy do najważniejszych decyzji gospodarczych podejmowanych przez państwo socjalistyczne. Decyzja ta wpływa z jednej strony na wzrost stopy życiowej społeczeństwa w danym okresie, z drugiej strony na rozbudowę istniejących zdolności produkcyjnych gospodarki narodowej i związany z nią wzrost
dochodu narodowego.
W przeszłości często zbyt jednostronnie w polityce gospodarczej naszego państwa kładziono nacisk na inwestycje produkcyjne jako na niezbędny warunek szybkiego wzrostu gospodarczego. Zaniedbywano natomiast potrzeby inwestycyjne w sferze nieprodukcyjnej (głównie w budowniciwie mieszkaniowym) oraz nadmiernie ograniczano możliwości wzrostu.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz